Uszkodzenia narządu ruchu podzielić można na 4 podstawowe grupy: stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia i złamania.
Stłuczenie dotyczy jedynie tkanek miękkich, czyli mięśni, skóry i tkanki podskórnej. Występuje najczęściej, ponieważ do jego powstania potrzebna jest niewielka siła. Objawiają się wystąpieniem siniaków i krwiaków.
Skręcenie dotyczy naciągnięcia, naderwania lub całkowitego zerwania torebki stawowej i/lub więzadeł, czyli włóknistych struktur mocujących i stabilizujących stawy. Zwichnięcie można porównać do skręcenia, ale w jego przypadku uszkodzenie jest rozległe, a podczas urazu ma miejsce chwilowa lub stała utrata kontaktu powierzchni kości tworzących staw. Jego konsekwencją jest niestabilność stawu lub tzw. zwichnięcie nawracające.
Złamanie to przerwanie ciągłości tkanki kostnej, które objawia się zniekształceniem w osi kończyny i ruchomością patologiczną (niewłaściwą). Można je podzielić na: urazowe (siła działania na kość przekracza jej wytrzymałość), patologiczne (kość o osłabionej wytrzymałości spowodowanej chorobami) i zmęczeniowe (przewlekłe sumowanie się drobnych urazów kości).
Złamania można również podzielić na zamknięte i otwarte, w których dochodzi do uszkodzenia otaczających tkanek: skóry, naczyń, nerwów, a nawet mięśni.